۱۳ مهر ۱۳۸۵

نيويورك تايمز: افزايش تنش بين ميانه روها و نظاميان در ايران

روزنامه آمريكايي نيويورك تايمز كه از نشريات تاثيرگذارايالات متحده و عرصه بين المللي است در گزارشي به نامه آيت الله خميني درباره پايان جنگ ايران و عراق پرداخته و بحث هاي مربوط به لزوم دستيابي تهران به سلاح هسته اي را برجسته كرده است.
در اين گزارش با اشاره به بندهايي از نامه رهبر سابق جمهوري اسلامي ايران آمده است : انتشار نامه در اين شرايط بيانگر افزايش تنش بين ميانه روهاي حكومتي به رهبري هاشمي رفسنجاني و آن دسته ازعناصر نظامي است كه در حال گسترش قدرت و نفوذ خود در دولت احمدي نژاد هستند.
نيويورك تايمز به نقل از " محمد عطريانفر " از افراد نزديك به هاشمي مي نويسد آقاي رفسنجاني بسيار نگران است چرا كه احساس مي كند افراد نظامي و امنيتي در حال افزايش قدرت خود هستند و مي خواهند روحانيون را با مقصر جلوه دادن آنها به خاطرخسارت هاي ناشي از جنك از دور خارج كنند.
به گفته نويسنده نيويورك تايمز، انتشار اين نامه فرصتي را براي صداهاي ميانه رو فراهم كرده تا با مقايسه شرايط امروز ايران و زمان جنگ با عراق نسبت به پيامدها و خسارت هاي رويارويي با سازمان ملل متحد هشدار دهند.
متن كامل مقاله را در اينجا ببينيد
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • StumbleUpon
  • Donbaleh
  • Technorati
  • Balatarin
  • twitthis

۱۱ مهر ۱۳۸۵

كارشناسان سياسي دنيا از تهاجم نظامي عليه ايران مي گويند

روزنامه آمريكايي سان فراسيسكو كرونيكل در شماره اول اكتبر خود ديدگاه كارشناسان بين المللي را درباره حمله نظامي ايالات متحده به جمهوري اسلامي ايران منتشر كرده است. اين كارشناسان كه در حوزه هاي مختلف بين المللي مطالعه يا كار كرده اند براساس نزديكي به مراكز قدرت در آمريكا و يا آشنايي با ساختار سياسي ايران پيرامون برنامه اتمي تهران اظهار نظر كرده اند كه بخش اول آن را در زير مي خوانيد.

در اينجا ديدگاه هاي عباس ميلاني ( مدير برنامه مطالعات ايراني در دانشگاه استنفورد و همكار پروژه دمكراسي ايران در موسسه هوور ) ، ريچارد آندرس( استاد مدرسه مطالعات هوايي و فضايي پيشرفته و فارغ التحصيل مدرسه استراتژي هاي نيروي هوايي و فضايي آمريكا ) و بنت رامبرگ ( نويسنده كتاب " نيروگاه برق اتمي به مثابه سلاحي براي دشمن " ) را ملاحظه خواهيد كرد. در روزهاي آينده بخش هاي ديگري از ديدگاه هاي كارشناسان در اختيار علاقمندان به مسائل ايران قرار خواهد گرفت.

عباس میلانی : تهاجم نظامي براي دمكراسي ايران مرگبار است

منطق ساده ای به ما می گوید که گزینه جنگ اشتباه است. اگر برنامه اتمی ایران صلح آمیز باشد ایالات متحده آمریکا بر اساس اطلاعات غلط به کشور مسلمان دیگری حمله خواهد کرد. صدها ، اگر نگوئیم هزاران، ایرانی بی گناه کشته خواهند شد. این حمله عناصر بنیادگرا را در درون رژیم تقویت می کند و تتمه دمکراسی را بر باد خواهد داد.

اگر فرض کنیم که هدف رژیم ایران دستیابی به بمب است ، حمله به این کشور مشکلی را حل نمی کند. رژیم بویژه با وجود یک جمعیت ناراضی ، نیازمند دستیابی به بمب هسته ای برای امنیت خودش است. اگر رژیم مورد حمله قرار گیرد محتملا مردم به دور آن حلقه خواهند زد و بدین ترتیب ملاها امنیتی را که امیدوارند از طریق بمب بدست آورند از این مسیر کسب خواهند کرد.

دمکراسی تنها راه حل مشکل اتمی ایران است و تهاجم نظامی می تواند برای این دمکراسی مرگبار باشد.

ریچارد آندرس : جنگ در حملات هوایی متوقف نخواهد ماند

دو سال پیش زمانی که ایران به صورت آشکاری به حمایت از شورشیان در عراق برخاست جنگی را علیه ایالات متحده آغاز کرد.حمله هوایی آمریکا علیه تاسیسات اتمی ایران گام تحریک کننده دیگری در این جنگ فرسايشي به شمار خواهد رفت.

در کوتاه مدت ، حملات هوایی موثرتر خواهد بود تا اینکه راهکارهای رسانه ای بکار گرفته شود که عموما به آن اعتقاد وجود دارد. با این حال ، جنگ در حملات هوایی متوقف نخواهد ماند. به طور قریب به یقین ایران در عراق و یا جاهای دیگر مقابله به مثل خواهد کرد. جدا از این ، ممانعت از قدرتمند شدن مجدد ايران نیازمند تضعیف حکومت آن است. مگر اینکه ایران پس از حملات هوایی به سادگی عقب نشینی کند – یک سناریوی غیر محتمل – در این صورت آمریکا به خوبی با هدف قرار دادن دارایی های اقتصادی طبقه ثروتمند آنها را تبدیل به نيروي معترض داخلي علیه رژیم می کند.

این وضعیت ممکن است در نهایت پشتیبانی آنها را از جنگ به تحلیل ببرد. اگر هم رژیم مایل به ادامه برنامه هسته ای خود باشد قادر نیست که هزینه های مالی چنین پروژه ای را تامین کند. ما محتملا برنده جنگ علیه سلاح های هسته ای خواهیم بود معهذا هزینه های چنین برخوردی برای اقتصاد و اعتبار آمریکا بسیار حائز اهمیت است.

بنت رامبرگ : نابودي برنامه اتمي ايران با اشغال يا تغيير رژيم

اگر آمريكا بخواهد كه برنامه اتمي ايران را نابود كند يا بايد اين كشور را اشغال كند يا دست به تغيير رژيم بزند. هر راه ديگري تنها به كند شدن گسترش برنامه اتمي ايران منجر خواهد شد و نه توقف آن. تنها شكست آلمان و اشغال اين كشور توانست كه به بلندپروازي هاي نازيسم پايان دهد. با اين وجود تغيير رژيم ممكن است پاياني چون سرنوشت اتحاد جماهير شوروي و آفريقاي جنوبي رقم بزند. يك نمونه استثنا در اين زمينه كشور ليبي است كه در پي نگراني از مبتلا شدن به سرنوشت عراق بلندپروازي هاي خود را رها كرد.

در مقام مقايسه ، حمله سال 1981 اسرائيل به راكتور اسيراك در عراق برنامه اتمي اين كشور را به تاخير انداخت ولي چنانچه بازرسان بين المللي بعد از جنگ 1991 كشف كردند مانع بلندپروازي هاي اين كشور نشد. اورشليم همچنين از ناتواني بغداد در حمله متقابل استفاده كرد. چنين نگراني هايي بر تصميم آمريكا ، شوروي ، هند و مصر مبني بر عدم استفاده از زور عليه دشمنان اتمي در حال ظهور سايه افكنده است. زور مي تواند ترمزي براي برنامه مورد نظر ايران باشد.

يك روش امتحان نشده ديپلماتيك باقي مي ماند : " التزام اتمي " ، كه به تهران اجازه مي دهد تا نيروگاه با سوخت هسته اي دريافت كند مشروط به اينكه بازرسان بين المللي قادر به بازرسي و بستن هر سايت مشكوكي باشند. عدم پذيرش اين مسئله بايد راه را براي تحريم ها ي شوراي امنيت و از جمله حمله نظامي باز كند.
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • StumbleUpon
  • Donbaleh
  • Technorati
  • Balatarin
  • twitthis

۹ مهر ۱۳۸۵

نامه آيت الله خميني ترديدها درباره برنامه اتمي ايران را افزايش مي دهد

سايت انگليسي شبكه تلويزيوني الجزيره كه از قطر برنامه هاي خود را پخش مي كند در مقاله اي اين پرسش را مطرح كرده كه آيا ايران در سال 1988 بدنبال دستيابي به سلاح هسته اي براي پيروزي در جنگ با عراق بوده است؟ متن كامل مقاله به اين شرح است :

گزارش هاي رسيده حاكيست كه كنگره آمريكا با تمديد تحريم هاي پيشين عليه ايران كه در هفته جاري به پايان مي رسد موافقت كرده است. آمريكا ادعا مي كند كه هدف از اين كار جلوگيري از سرمايه گذاري در طرح هاي اتمي ايران است كه مي تواند منجر به توسعه سلاح هاي هسته اي شود. اين لايحه تحريم هاي اقتصادي عليه ايران را به مدت پنج سال تمديد مي كند تا از سرمايه گذاري شركت هاي خارجي در بخش انرژي ايران ممانعت به عمل آورد.

در همين حال انتشار نامه اي از آيت الله خميني در سال 1988 بار ديگر اين ادعا را مطرح كرده كه ايران بدنبال دستيابي به سلاح هسته اي براي پيروزي در جنگ با عراق بوده است. تحليلگران معتقدند همزماني انتشار نامه با تمديد تحريم هاي آمريكا عليه ايران به صورت فزاينده اي بهانه را به واشنگتن مي دهد تا به اقدام عليه تهران دست بزند. اما پرسش اين است كه چرا نامه ياد شده در چنين شرايطي منتشر شده است؟

اين مسئله مي تواند به همگرايي بيشتر واشنگتن و متحدانش كه مخالف برنامه هاي ايران براي دستيابي به فن آوري هسته اي است بيانجامد و چالشي در برابر گفته هاي محمود احمدي نژاد رئيس جمهوري ايران به شمار مي رود كه مي گويد كشورش بدليل مغايرت سلاح هسته اي با اسلام در صدد توليد اين جنگ افزار نيست.

در حالي كه خبرگزاري هاي ايران هيچ اشاره اي به مسئله سلاح هسته اي در نامه نكرده اند تمام خبرگزاري هاي غربي با برجسته كردن آن اعتبار گفته هاي مقامات ايراني مبني بر عدم تلاش براي دست يافتن به جنگ افزار اتمي را زير سئوال برده اند.

نامه آيت الله خميني كه توسط اكبر هاشمي رفسنجاني رئيس جمهور پيشين ايران منتشر شده است به چالش هاي اقتصادي و نظامي ايران در جنگ هشت ساله با عراق اشاره مي كند و اينكه نخست وزير وقت تاكيد كرده كه وضعيت اقتصادي كشور زير صفر است.

در زماني كه ايران آماده مواجهه با آمريكا و سازمان ملل متحد و مقاومت بر سر عدم تعليق برنامه هاي غني سازي اتمي خود بدلايل صلح آميز است نامه آيت الله خميني تنها شك و ترديد ها را درباره اين برنامه افزايش مي دهد.

خميني در نامه سال 1988 از برنامه اتمي ايران مي گويد ( روزنامه اسرائيلي ها آرتص)

  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • StumbleUpon
  • Donbaleh
  • Technorati
  • Balatarin
  • twitthis